БҮҮДЭГЭР

тэмд. н. 1) эли бэшэ, һүүдэгэр, барагар (неясный, едва заметный, блёклый): Гэртэ, набтархан табсан дээрэ, тоһон дэн һүлэмхихэнѳѳр носожо, гэр соо бүүдэгэр шара гэрэл тараана (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) бүрэнхы, харанхышаг (зетенённый, полутёмный): Уйтахан жалжагар гэр соо бүүдэгэр, газааһаа орогшод нюдэнэйнгѳѳ дадатар байһан зоной шарайе хүрэһѳѳр илгаруулбагүй (Ц.-Д. Хамаев); 3) үсѳѳн һүүмэлзэһэн, ялагад гэһэн (мерцающий, поблёскивающий): бүүдэгэр нюдэн.