БҮМБЭРГЭХЭ

үйлэ ү., идх. залог 1) хүлѳѳ ойро ойро табижа хурдан гэшхэхэ, ибар-ибар гэхэ (идти мелкими шажками, семенить): – Барин ѳѳрѳѳ тугаархан морёо байлгажа, таниие ерэхэ, туһалалсахаш гэжэ захираа һэн, – гэжэ үбгэн хэлээд, ерээшэ хоёроо дахуулан, гэр тээшээ бүмбэргэнэ (Ч. Цыдендамбаев); Хара зүһэтэй хулгана / Хаяа тээшээ бүмбэргөө. / Хадамгүй залуу шаастайхан / Наадан тээшээ бүмбэргөө (А. Шадаев); 2) морёор дугшуулха, һайбарлуулха (идти мелкой иноходью): морёор бүмбэргэхэ.