БУТА II

шангадх. ү. 1) һамна, үлти, зада (вдребезги, в прах, наголову, совсем): Гар соогоо хэды дахин эмэрижэ үзэһэнэйнгѳѳ һүүлээр тэрэ шулууень шүдэндѳѳ хүргэһѳѳр бута хазажархиба (Д. Батожабай); бута (зада) сохихо һамна сохихо, бала сохихо (разбить, разрушить): Бэлдэһэн эдеэем ѳѳрѳѳ хэжэ эдеэд, аяга табагымнай бута сохёод ошоһон аад, һүүлдэ хүлисэлшье гуйхаяа ерээгүй бэлэй (Ц.-Д. Хамаев); бута (нуга) дараха тэһэ, низа дараха (раздавить): Улаан Арми аяар тэрэ Польшо, Чехословакиин газар дээрэ хүрэжэ ошоод, хорото хархис дайсанаа бута нуга даражал байба (Б. Мунгонов); бута нэрьехэ дайсанаа үй һамна сохихо, илаха, диилэхэ (разгромить, напр. врага): Тэдэнэр гүйдэл дундаа зэргэ буудажа, немецкэ пушкые залин мэтээр бута нэрьебэ (Ж. Тумунов); ○ үй, хуха, хяа, һамна гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.