БУСАЛТАГҮЙ

1. наречи тэхэрилтэгүйгѳѳр, һѳѳргѳѳ эрьелтэгүйгѳѳр, эрид, эсэслэн, дахингүй, хэтэдээ (безвозвратно, навсегда, окончательно): – Аша хүбүүнэймни, hүүзэгэрхэн Володиимни үбшэн бусалтагүй hалаа хадаа болоол даа (Г.-Д. Дамбаев); бусалтагүй ошохо наһандаа тэхэрихэгүйгѳѳр ошохо (уйти безвозвратно, навсегда): Үндэр наһатай үбгэдшье шэхээ һула табинхай, бусалтагүй ошоһон задарюун шамбай наһаяа шаналан һанажа, аша гушанарайнгаа хүхилдэхэдэ, уяран баясана (М. Осодоев); бусалтагүй шиидэхэ эрид, батаар шиидэхэ (твёрдо решить): – Байза, үглѳѳгүүр эртэ бодоод, Ёндонтойгоо һуугаад ябашаха байна! – гэжэ бусалтагүй дотороо шиидэбэб (Ц. Дон); 2. тэмд. н. тэхэрилтэгүй, һѳѳргѳѳ эрьелтэгүй, тэхэришэгүй (безвозвратный).