БУРЖЫЛДАХА

үйлэ ү., угталд. залог 1) долгитохо, атиралдаха, мушхарха (виться, быть кудрявым): Хоёр сабиргайдань сахаригтан буржылдаһан торгон зѳѳлэхэн үһэниинь Үдын голые уруудан үлеэһэн һэбшээ һалхинда эрбэлзэнэ (Ж. Тумунов); 2) зай забһаргүй байха, дүтэ-дүтэ бэржылдэхэ (выступать каплями – о поте): Магнайдань хүлһэнэй дуһалнууд буржылдана (Ч. Цыдендамбаев).