БУНХАН

бумхан, мунхан юум. н., будд. 1) наһа барагшын шарил шандаруу табиха барилга (бунхан, усыпальница); 2) обоо уулануудай оройдо табигдаһан, нютаг газарай сабдагуудта зорюулагдаһан шажан мүргэлдэ хабаатай багахан һүмэ (часовня): Эндэнь элдэб олон бурхан ба үргэлнүүдые хадагалдаг дүрбэн ханатай бунхан баригданхай (Б. Мунгонов); ○ обоо гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.