БУМБА

, бүмбэ юум. н. 1) бурханай урдахи дабжад дээрэ табяад байдаг, зосоонь аршаан хээд, бурханаа арюулжа байхаар хэрэглэгдэдэг, алтан, мүнгэн гү, али имагта улаан зэдээр хэһэн, гоё хэлбэритэй, домбодо адли, нарин хоолойтой, барюулгүй ба таглаадаһагүй амһарта (священный сосуд, ваза для хранения аршана): Ороод харахадань, алтан бумба түмэр амбаарай эгээ тэгэндэ табяатай байба (В. Тулаев); бумба нюуха hүмэ, дасан бариха болоходоо, тэрэнэй оршохо газарые лама оложо, элдэб эрдэнитэ зүйлнүүдээр, маани мэгзэмээр дүүргэгдэhэн бумба шара торгон хадагаар орёожо, тэрэ hүмын hууриин эгээл тэгэн дунда нэгэ амhарта соо хэжэ буладаг ёhолол (обряд закапывания сосуда со священными драгоценностями и молитвами в основании храма); 2) субаргын оройдо байдаг һууряараа ниилэһэн хоёр шобогор түхэлтэй хуби (главная часть субургана); 3) булашын дээрэхи дошо, добосог (могильная насыпь); 4) эмн. дулаасуулхын, шуһа һайнаар гүйлгэхын тулада досоонь гал оруулжа халаагаад табигдадаг шэл, аягын түхэлтэй байдаг; эмнэлгын нэгэ арга (медицинская банка).