БУЛЮУ

тэмд. н. үлүү, үлүү һайн, үлэмжэ (более сильный, превосходящий): Дайсан тэдэ гурбанhаа хүнэйнгѳѳ тоогооршье, зэбсэгээршье хэдэ дахин булюу (Г.-Д. Дамбаев); булюу олонхи ехэнхи, булинги олонхи (подавляющее большинство); булюу байдал үлүү байлга, диилэнги байлга (перевес, превосходство); булюу байха үлүү байха, диилэнхи байха, олонхи байха (превосходить, превалировать, преобладать): Бүхэ Лама шадалаар булюу байна гэжэ тэрэ досоогоо шиидэһэн юм (Д. Батожабай).