БУЛХАР

1. тэмд. н. 1) түхэреэн, мүндэгэр (круглый, округлый); 2) бүлхэгэр (надутый); 2. юум. н. арһаар гү, али торгон бүдѳѳр оёһон, дээдэ таладаа үмэгэр амһартай, мүнгэ болон бэшэшье бутархай юумэ хадагалдаг түхэреэн туулмаг (маленький кошелёк): Теэд волостиин правлениие үлѳѳхэ гэһэн захяатай ерэһэн дээдэ ноён сэбэр сагаахан пулаадайнгаа орондо будамал хүдэһэн булхараар амаяа аршажа байба (Д. Батожабай); 3. булхар-булхар гэхэ үйлэ ү. хасараа ехээр бүлхылгэхэ, хүдэлгэхэ, пүлхэгэнүүлхэ, бумбагануулха (надувать щёки): Дарима хѳѳрхэнѳѳр шэнэ мяха булхар-булхар жажална.