БУЛГИХА

үйлэ ү. 1) мориной гү, али тэмээнэй унаад ябаһан хүнѳѳ унагааха, хаяхын түлѳѳ ондоргохо (стараться сбросить всадника – о лошади, верблюде): Матаруулһан хүзүүнэйнгээ дэлһэ бодхожорхёод, урда хойто хүл дээрээ һүрэжэ, булгижа байһан тэрэ азаргын нюрган түб түхэреэн сахариг боложо харагдаа һэн (Д. Батожабай); Хүн мэхэлдэг (гү, али хардадаг), хүлэг булгидаг юм (Оньһ. ү.); 2) загаһанай уһан сооһоо һүрэхэ, наадаха (выпрыгивать из воды, играть – о рыбе): Хадари, зэбгэн, / ялаагананууд / Шулуун оёортой / гол соогуур / Шунгана, булгина (Д. Улзытуев).