БУЛГАРХАЙ

1. тэмд. н. 1) үеэрээ һалаhан, мултарhан (вывихнутый, вывернутый): Зүүн гарайш хоёр хурган булгархай (С. Цырендоржиев); 2) түргэн, юумэ хэхэдээ түргэн, хараа бараагаа харуулдаггүй (быстрый, шустрый): – Юрэдѳѳ, ороһон гараһаншнишье мэдэгдэхэгүй, үйлын лэ булгархай хүн гээшэ хаш, – гэжэ ёгтолһоншье, магтаһаншье хоёрой хоорондо хэлэбэ (Ц. Шагжин); 2. юум. н. тулгарданхай, булгаралга, булгарһан газар (вывих); 3. наречи тон, угаа (чрезвычайно, очень): Булгархай хурдан бодолтой Будамшуу мэргэн хүбүүе бүхы буряад аймагууд бултадаа манай гэлсэдэг (Ц. Шагжин); Буряад хэлэеэ хүгжѳѳхэ хэрэгтэ / Булгархай шударгы, абьяастай ябаналби (Л. Дугарова).