БУЛГА

шангадх. ү. һуга, удара, шуу, таһа (совсем, напрочь): Яабашье Эдик нүгѳѳдэеэ дороо даража, газарта унаад, бодохо забда үгэнгүй, хамарыень булга үдьхэлбэ (Д.-Д. Дугаров); (амаргал) хүзүү булга мушхаха хүзүү һуга мушхаха, үеhѳѳнь гаратар мушхаха (сворачивать шею): Бухын хүзүү булга мушхамаар, хандагайн сэмгэ хаха бажуумаар хүсэн дундаа ябаһан Бадан ха юм (Б. Санжин, Б. Дандарон); Би дайсанһаа айхагүйб, тэрэнэй амаргал хүзүүень булга мушхахаб (Ж. Тумунов); хүлѳѳ булга гэшхэхэ хүлѳѳ мулжагад гүүлэхэ, булгалха, үенүүдынь байраhаань хүдэлгэхэ (подвернуть ногу); булга һүрэжэ мултаржа һүрэхэ (выпрыгнуть): Хэрмэн тэрээнһээ ами бэеэ аршалхадаа, ганса модоной бэе тойрожо, булга һүрэн, ѳѳдэ уруугаа гүйгѳѳл һаа, бүтэн гаража болохо (А. Шадаев).