БУЛАНГИРТУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) булангирынь хүдэлгэхэ, тунаадаһынь хѳѳрүүлхэ, муухай болгохо (загрязнять, мутить, баламутить): Тэдэнэй һомонууд огторгойн гүнзэгыдэ хэды хэдыгээрээ тэһэржэ, мэнэ һая сэлмэг байһан тэнгэриие булангиртуулан бүрхѳѳнэ (Ж. Тумунов); 2) гутааха, муудхааха (омрачать): Тиигэбэшье бүһэндѳѳ хүрэтэр шараа нюсэгэлжэ гүйлгэһэн Башлиин гэлиб-галиб гэһэн нюдэд үзэгдѳѳд, хүбүүнэй тунгалаг арюун сэдьхэлые булангиртуулба (М. Осодоев).