БОРОЛЖО

юум. н. гол горхон, намагтай нуга, ойн захада ургадаг үндэр бэшэ, хүрибтэр дорһотой бургааһан түрэлэй һѳѳг (ёрник): Жэжэхэн хуһад, уляаһанай хүбүүд, улаан эшэтэй мойһод, бүдэнтэй боро боролжонууд оройгоо хухаранхай, тэдэнэй шодогор шодогорхон эшэнүүдынь зүдэрүүхэнээр харагдана (Ж. Тумунов); боролжо бургааһан һѳѳг бургааһан (кусты, кустарники): Тэрэ хадын хабшал, боролжо бургааһаар ургашаһан жалгын захада хүрэжэ ерэбэ (С. Цырендоржиев).