БООХОЛДОЙ

юум. н. 1) залуугаар гү, али гэнтын аюулаар үхэhэн юрын хүнэй hүнэhэн. Эзэниинь ямараар хүдѳѳлүүлэгдэhэн бэ, тэрэл дүрсѳѳрнь энээгүүр тэрээгүүр ябуултадаг, хурим түрэ, вечеринкэ, сэнгэлгэ гэхэ мэтэдэ хабаададаг, шажанай ёhололдо хэгдэдэг үргэлhѳѳ хүртэлсэдэг, харгын тэгэн дундуур ябадаг гэхэ. Боохолдойнууд hүниндѳѳ наада хэдэг, гэбэшье олонхи зондо харагдадаггүй. Зарим хүнүүд, мүн бѳѳнэр тэдэниие харадаг (дух, домовой): Иигэжэ Үлеэгэй 366 боохолдой тухай домог зугаа хаа яагуур тараа бэлэй (М. Осодоев); 2) хараал. шүдхэр, үхэдэл (чёрт): Арила, тонило эндэһээ / Аймшагтай муухай боохолдой! (Ц. Шагжин); 3) түнх., сээр. шоно, ута hүүлтэ, хээрын нохой, нооhон толгойто (волк); ○ ада, альбан, ороолон, шүдхэр гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.