БОЛОШОГҮЙ

1. тэмд. н. бүтэхэгүй, болохоор, хүсэлдэхѳѳр, хэгдэхээр бэшэ (невозможный, недопустимый, немыслимый, невероятный): Теэд хүниие хулуужа абаашаха гээшэ тэрээндэ дуулдаагүй, болошогүй хэрэг шэнги һанагдана (Б. Санжин, Б. Дандарон); ябажа болошогүй ходоршогүй, гаталжа гарашагүй (непроходимый): Намарай унжагай бороогой һүүлээр, ябажа болошогүй шабар шабхатай үйлсѳѳр хэншьеб ехэл яаралтайгаар хотоной урда захаһаа хойшолбо (Ц.-Д. Хамаев); тэхэрюулжэ болошогүй алдуури заһаха аргагүй алдуу, заһагдашагүй алдуу (непоправимая ошибка): Эндэхи шүүбэриинтнай ехэшье һаа, тэхэрюулжэ болошогүй нэгэл алдуури мүнѳѳдэр танда бии бэшэ гү? (Ч. Цыдендамбаев); 2. наречи угаа, тон, маша, туйлай, онсо (чрезвычайно, очень); 3. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. аргагүй, бүтэхэгүй, таарахагүй (невозможно, недопустимо, неприемлемо): Тэдэ үгэнүүдэйнь забһарта үлүү үгэ оруулжа болошогүй (Ж. Тумунов).