БОЛОХОТОЙ

тэмд. н. зүйтэй, тааруу, таарамжатай, зохисотой, боломоор (приемлемый, подходящий): Цэрэн городто нэгэ болохотой ажал олохо гэжэ хэзээнэй оролдоно гээшэб? (Д. Эрдынеев); болохотой хүн боломоор, ёһотой, зохид хүн (человек, с которым можно иметь дело): Үбгэнэй харахада, Доржо залууханшье һаа, болохотой хүн шэнгеэр харагдаба (Ч. Цыдендамбаев).