БОЛИЛГО

юум. н. ямар нэгэн үйлэ үйлэдэхэ шадал, аргагүй бололго (прекращение, потеря способности делать что-л.): Үбгэн наһа хүрэхэдэ, эдеэ шэнгээхээ болилго хүрѳѳд лэ ерэдэг.