БОЛДОГ

юум. н. 1) добо, дошо, добуун (холм, бугор): Таня эмниг моридые намагһаа туужа гаргаад, зүүн урдахи ойто болдогой һүүдэртэһэн баруун хаяагаар тойрон, далда оробо (Д.-Д. Дугаров); болдог толгой добо, дошо, добуун (холм, бугор): Оройгоороо абар-табар нарһан модотой болдог толгойн баруун һэжүүртэ хэдэн муухан зуһалангууд эндэ тэндэ харагдана (Х. Намсараев); болдогоор хэмнэмэ мяхан обогор мяхан (гора мяса, мясо величиной с холм): Болдогоор хэмнэмэ хониной мяхан шэрээ дээрэ табигдажа, нуураар хэмжэмэ архи тэсхэгэр танхануудһаа мүнгэлэгдэһэн бишыхан тагшанууд соогуур гүйлгэгдэбэ (А. Ангархаев); саһан болдог ехэ хүр, обогор саһан (большой сугроб): Мүн саһан болдог дороһоо һүхѳѳр тайрагдаһан янзатай модод бултайжа харагдана (Д.-Д. Дугаров); 2) нуга, нуурнуудай ялхи, добосог, дэгнүүл (кочка): Болдогуудай дундуур унаад хэбтэхэдэнь, зүрхэнэйнь түшэгэнэн сохихо дуулдажа, бүхы дэлхэй хүнхинэһэн мэтэ үзэгдэбэ (В. Гармаев); болдог-солдог (гү, али ялхи) обо-собо, тэгшэ бэшэ, хонхор-ёнхор, хонхосогтой газар (кочковатая, бугристая местность): Үдэ багта Хүсѳѳтын намаг хүрэжэ, хулһа ожорһон соогуурнь шурган, болдог-солдог дээгүүрнь дондорон, яама янхадань яндаран гаталба (Ц.-Ж. Жимбиев); Буугаа саб шүүрэн абаад, болдог ялхи соогуур унажа бүдэржэ ябаад, бүхы шадалаараа мори руугаа хатарба (Б. Мунгонов).