БОДОМЖОТОЙ

тэмд. н. 1) бодолтой, урид бодожо үзэһэн (обдуманный, продуманный): Чингис хаанай иимээр дайсадтаа хандадаг байһан ушар холын хараатай, бодомжотой ябуулга мүн болоно (Ш.-Н. Цыденжапов); бодомжотой зүбѳѳр зохидоор, һайнаар (разумно, продуманно, по уму): Минии һанахада, ажахыгаа бодомжотой зүбѳѳр эрхилээ һаамнай, тиимэ арга боломжо олдохол шэнги байдаг (Б. Мунгонов); 2) удха һайтай (содержащий рассуждения, содержательный): Түүдэгтэ түлеэн нэмэгдэжэ, һаруул гэрэлтэй болоходо, Дашабал улаан дэбтэрһээ хэдэн олон шүлэгүүдые, бодомжотой тэмдэглэлнүүдые уншаба (Д.-Д. Дугаров).