БОДОЛТОЙ

тэмд. н. 1) бодолготой, бодомжотой, һанамжатай, ухаансар (мыслящий, сообразительный, умный): Тэрэ Ринчинэй эхые яһала бодолтой, даруу зантай эхэнэр гэжэ сэдьхэдэг бэлэйл (С. Цырендоржиев); холын бодолтой саашанхииень бодомжолдог, хойшолонгуудыень тухайламжалан бододог (дальновидный): Ши, хүбүүн, гүлмэр байнаш, тэрэшни мэхэтэй, холо бодолтой, саадахи наадахииень хуу мэдэхэ хүгшэн шоно гээшэ гүбэ (Б. Мунгонов); хара бодолтой хара һанаатай, муу һэдэлтэй (злонамеренный): Мүртэй бараг хүн гэжэ һанаһамни, иимэ хара бодолтой амитан байгаа хаямши (М. Осодоев); 2) удха һайтай (содержательный): Бүдүүлиг бэшэ, гүнзэгы удхатай, бодолтой дуунуудые дуулаха юм һэн (Б. Мунгонов).