БОГ

юум. н. 1) шорой шохой, хог, буртаг, угаадаһан (сор, мусор, нечистоты): Ямар ехэ эрэлхэг зоригтой, оюун бэлигтэй хүн аад, капитализмын бог соо хосорон һалааб! (Ц.-Д. Хамаев); бог шорой хог, буртаг (сор, мусор): Бог шоройнь гэжэ хэдэн хоногой хамагдаагүй, обогор ехэ (Б. Мунгонов); бог хог (гү, али һаг) шорой шохой (мусор, сор): Мүн тэрэ үерѳѳр урдалсаһан модо шулуун, орбон нүүлэнүүд, ой тайгын оёорой хамаг бог хогууд хаана яана даар дархи болотороо обооролдон хэбтэнэд (Х. Намсараев); Ойн, шугын бог һагаар худхаралдаһан уһанай урасхалһаа хонидой ами наһа абархын түлѳѳ тэмсэһэн хүнүүд (А. Ангархаев); бог ногоон буртаг үбһэн (бурьян, сорняк); бог загаһан байг.-худ. омолиһоо бэшэ Байгалай жэжэ загаһан (соровая рыба); бог болохо һаалта болохо (мешаться): Хатан хүн хамаг һайниие түгэсэбэшье, Ааша зан муутай байбал, Харин түрхэмдѳѳ бусажа, бог болохо (Р. Шоймарданов); ○ хог, шорой гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.