БИШЫХА(Н)

(Н) 1. тэмд. н. заахан, бага, багахан, жэжэ (маленький): Бишыхан галхан зохёоhон юртэмсыемни гэрэлтүүлнэ (Э. Зандраев); бишыхан хүбүүн жаахан хүүгэд (малыш, крошка): Бишыхан хүбүүн эсэнтэшэбэ хэбэртэй, нааданхайнуудаа орхёод, хүгшэн эжы тээшээ ардайса гүйжэ ерэбэ (С. Цырендоржиев); 2. наречи нэгэ бага, бага зэргэ, бага зэргээр, халта (немножко, немножечко): Намһаа бишыха урид хүдэлжэ эхилһэн хадаа, магад ямар нэгэн туһатай юумэ хэлэжэ, заажа үгэжэ болохо гэжэ тэрэ һанаһан байгаа (К. Цыденов).