БИ

түл. ү., 1-дэхи н., нэг. тоо нэгэдэхи нюурай гэхэ гү, али дуугаржа байһан хүнэй бэеэ зааһан удхатай (я): Байгаа дэлхэйн / Эхир дэлхэй / – Би – энэ байнаб. / Оршожо байгаа / Агуу байдалай / Оршолон гэбэл – ѳѳрѳѳб (Г. Раднаева); биб гэһэн бэеэ дээгүүр бодоһон (возомнивший о себе): Майдарнайл дээрээ ахагүй, дороо дүүгүйл, биб гэһэн бэерхүү, дутуу дундаяа мэдэрхэгүй хүн болонхой гээшэ (Д. Эрдынеев).