БАЯСАНГИ

1. тэмд. н. 1) баяртай, хүхюутэй (радостный): Ажалдаа урмашаһандаа гү, али юунһээшьеб даа, Таня хүбүүнэй хойноһоо баясанги нюдѳѳр хараашалан, хадхагдаһан гадаһанай дэргэдэ ерэнэ (Д.-Д. Дугаров); 2) баярые хүргэһэн, баярлаһан (признательный); 2. наречи хүхин, баяртайгаар (радостно): Хүбүүндэ анханһаа дуратай Мария басаганайнгаа хѳѳрѳѳе нэгэл ондоохоноор, баясанги шагнаад, Сэндэмэдэ хонходобо (С. Цырендоржиев).