БАЯРТАЙ

1. тэмд. н. 1) баясхалантай, хүхюутэй, сэнгүү, согтой, урматай, жаргалтай, золтой (радостный, жизнерадостный, счастливый): Энэ үдэр хүрэтэр нютагайхидтаа баяртай баяршьегүй мэдээнүүдые асаржа, хүргэжэ ерэхэ хүниинь болоо ха юм (Ц.-Д. Хамаев); баяртай хүхюун сэнгүү, баясхалантай (радостный, счастливый): Энэ үедэ үүдэн нээгдэжэ, мүн лэ сэдьхэлээ хүдэлһэн баяртай хүхюун Дарима гүйн шахуу ороно (Ц. Шагжин); ○ урматай гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.; 2. аянг. ү. таралгын үедэ хэлэгдэдэг үгэ (до свидания): – Зай, уулзатараа баяртай! – гэжэ найдангяар түрүүлэгшэ хэлээд, машинадаа һуужа, тооһо бурьюулан, далда оробо (Ц.-Ж. Жимбиев).