БАХАРДАА(Н)

(н) юум. н. 1) сошордолго, мэгдэлгэ (растерянность, оторопь); 2) хүл хѳѳрсэг бололго, ухаа алдалга (переполох): бахардаан соо шэлээ үгы болгохо.