БАХА I

юум. н. хүсэл, шунал, шунахай һанал (желание, страсть, вожделение): Бараан зүрхэнэй бахые / Барилдаагаар дараха, / Шуhан зүрхэнэй шадалые / Тулалдаагаар шалгаха гэжэ / Нара зүбхэн эрьелдэбэ (Гэсэрһээ); бахаа ханаха хангалтатай болохо, һанаа сэдьхэлээ дүүрэхэ (получать удовлетворение, удовлетворяться): Үбгэ наһан болоһон хүн залуудаа үхибүү үдхѳѳд, ажабайдалай замда оруулһандаа бахаа ханан байдаг (Б. Санжин, Б. Дандарон); бахаяа ханангяар хангалтатайгаар (с удовлетворением): Болоол даа, һайн ябажа ерээ ха юмши даа, – гэжэ ябаган шэрээ дээрээ тамхяа татан, Тунгалагайнгаа эдеэлхэ зуураа обтойгоор хѳѳрэхыень шагнаад, хүгшэн бахаяа ханангяар дуугарба (Ц.-Д. Хамаев).