БАРЯА(Н)

(Н) юум. н. 1) юумэ барилга, абалга, абаса (держание, взятие); 2) хаалга, харуул доро байлга (заключение, стража): «Басагыемни Түбэдэй хаанда хүргэнгүй, уураг тархииень эрьюулжэ, үгэ хүүртээ оруулаад, ѳѳрѳѳ эзэлжэ болохо аа гү» гэжэ һэжэг түрѳѳд, хаан Уран-Тангаригые нэгэ хэдэн хүнтэйнь баряанда байлгаба (А. Шадаев); баряанай хүн ямар нэгэн зорилготойгоор баригдаад сүлѳѳгѳѳ хаһагдаһан хүн, баряанай хүн (заложник).