БАРЮУЛ

юум. н. 1) хүнэй гартаа барижа ямар нэгэ үйлэ дүүргэхын тулада хэгдэһэн түхеэрэлгэ (ручка, рукоятка, черенок, дужка): Гэшхүүрэйнь шатануудһаа эхилээд, үүдэнэйнь барюул хүрэтэр дууһан танил зохидхон шэнгеэр харагдана (Ц. Дон); хажуурай барюул хажуурай эшэ, хажуурай эшэдэ торгоһон, нугылгаһан модон (косовище, черенок): Тэрэ хажуурай барюул хэхэ нариихан хуһанай тайрадаһа газарта хаяад, Шагдарые мэндэшэлэн, гарыень бариба (Д.-Д. Дугаров); 2) машина, судна, самолет жолоодоходо хэрэглэгдэдэг залуур (руль): машинын барюул эрьюулхэ; 3) тогоо гал дээрэһээ абахадаа, хоёр тээһээнь баридаг, хоёр тэбхэрхэн шэрэмэл һэеы хэрэгсэл (прихватка для котла): Доржын эжы барюулаар шэрэм дээрэхи амһартые хоёр тээһээнь хашаад, тэрээн руу сагаан далияа шүүбэ (А. Ангархаев); 4) горшоогой дээдэ эрмэгһээ үлгэн үргэдэг ута эшэтэй нэгэ һалаатай аса мэтэ хэрэгсэл (ухват): Тогоондоо таарадаг барюул һайн (Оньһ. ү.).