БАЙНГА
1. тэмд. н. 1) баймга, тогтонги, зогсоһон, һалхигүй, аажам (стоячий, безветренный); 2) байрын, хэбтэжэ эмнүүлдэг (стационарный – напр. о пациенте); 2. наречи байн, байтараа, һүүлдэ, хожом (немного погодя): Би халта байнга хэлэхэб.
1. тэмд. н. 1) баймга, тогтонги, зогсоһон, һалхигүй, аажам (стоячий, безветренный); 2) байрын, хэбтэжэ эмнүүлдэг (стационарный – напр. о пациенте); 2. наречи байн, байтараа, һүүлдэ, хожом (немного погодя): Би халта байнга хэлэхэб.