БАДАН III

юум. н. 1) хууш. монг. бадан унжалга, илагуугсану чимэг, будд. табан үнгын (хүхэ, сагаан, улаан, ногоон, шара) торголиг зурууд бүд холбон оёжо, бурхадай урда үлгэдэг шэмэглэл (бадан унжилга, матерчатое украшение, вывешиваемое перед божницей, алтарём); бадан жалсан табан үнгын торгон бүд тусхай гуримаар залгажа оёһон шэмэг, гунгарбаагай дүрбэн углуу тушаа байхаар үһээдэ үлгэдэг шэмэглэл (бадан жалсан): Нами-һами бадан жалсан надхуулһан бурханайнь урда, шэрээ дээрэ зула носоно (Ж. Балданжабон); 2) будд. туг, хюур (знамя, стяг).