АЯНАЙ

тэмд. н. 1) харгы замай, аянда абажа ябаха (дорожный, походный, страннический): Головин ойн захада гаргагданхай дааган буунуудайнгаа хажууда аянай эбхэмэл стул дээрэ һуужа байба (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) аян замда ябаһан, аянда гараад ябаһан (путешествующий, улетающий – о птицах): Аянай шубуудай дуун гунигтайгаар соностон, хахасажа ябаа инагуудай сэдьхэлые үбшэнтэйгѳѳр дайрана (Д.-Д. Дугаров); аянай хүн аяншан, холын замда ябаһан хүн (путник, путешественник, странник): Аянай хүниие эндэхид аха дүүдээ адляар угтадаг, адуун һүрэгэйнгѳѳ эрхимые эмээллэжэ, золтой ябахыень юрѳѳдэг (Д. Эрдынеев).