АЯН

юум. н. 1) холын зам, холын харгы, удаанаар талаар ошолго (дальний путь, путешествие, странствие); аян зам харгы зам (путь-дорога): Аян замдаа, инагни, / Азатай һайн ябаарай. / Алас холын газарһаа / Айл аймагтаа бусаарай / Хүрѳѳд намда ерэхыеш / Хүлеэн хүлеэн байхалби (Г. Чимитов); Агта мориной һайниие аян замда мэдэхэ, аха дүүгэй һайниие айл һуухадаа мэдэхэ (Оньһ. ү.); аянда мордохо холын харгыда гараха (отправляться в путь-дорогу): Үглѳѳнэй харанхыгаар тэрэ шэнэ танилнуудтаяа хахасаад, һайн һайханиие хүсѳѳд, аян замдаа мордобо (С. Цырендоржиев); аянда унаха морин холын харгыда унаха морин (верховой конь для дальнего пути): Холо газар зориһон зон аянда унаха хэдэн мори абаад ябадаг байһан юм; аянда ябаха холын харгыда ябаха, холо газар ошохо (странствовать, путешествовать): – Хэды удаан аянда ябаад, намдаа этигэнэгүй гүт? (Д. Батожабай); аянһаа бусаха холын харгыда ябаһанаа ерэхэ, бусаха (возвращаться из дальней поездки): Аянһаа бусаһан эдир туристнууд амархаяа майхангуудтаа оробод; 2) шүл. зам, харгы (стезя); 3) богони зай гаталха аяншалга (переход, пробег): ябаганай аян.