АШАГҮЙХЭН

1. тэмд. н. бага бэшэ, томо, һүртэй (немалый, внушительный): Үнэндѳѳ, иимэ нойтон модо газарһаа һѳѳмшье хүшэжэ үндылгэхэ гээ һаа, ашагүйхэн тэнхээ хүсэн хэрэгтэй болохол даа (Ц.-Д. Хамаев); 2. наречи олон, элбэг, яһала ехэ (много, достаточно): Харин тамнай энэ Шонтолын тайгаһаа ашагүйхэн булга бариһан бэзэт? (А. Шадаев).