АСАТАНГИ

тэмд. н. 1) олон һалаатай (ветвистый): Асатанги уляангирай һүүдэр доро һуухада аятай зохид; 2) асатаһан, һалаатаһан (развилистый): Асатанги харгынууд ехэнхидээ уужам тала газарта дайралдадаг; 3) шэлж. һанал бодолой хубааранги, зүрилдѳѳтэй (двойственный, несогласный, противоречивый): Асатанги һаналтайһаа боложо, хүнүүд хоорондоо дайсадшье боложо ядадаггүй.