АСАТАЛГА

юум. н. 1) һалааталга, хоёр тээшээ бололго (раздвоение, разветвление): Таримал уляангирнуудай оройе тайрахада, асаталгань олон боложо, модон пагсагар болоно; Талын харгынуудай асаталга харгы мэдэхэгүй хүндэ ехэ түбэгтэй, тѳѳрижэ болохош; 2) шэлж. ондо ондоо һаналтай, үзэлтэй байлга (разногласие, противоречие): Һанал хүсэлэй асаталга түрэлшье зониие зүрилдүүлжэ болодог; 3) шэлэ, хүтэл (отрог).