АРЬЯАТАН

1. юум. н. гэрэй болон зэрлиг амитадай мяхаар хооллодог зэрлиг амитан, араатан (хищник): Гэнтэ арьяатан тэдэндэ арай хүрэнгүй, хазагад гээд, саһа руу бухашаба (А. Ангархаев); 2. тэмд. н. 1) мяхаша, шуһаша (хищный): Элдэб эсын юумэнүүд, арьяатан ангууд, үхэдэл шүдхэрнүүд нюдэндэнь эригэшэлдэхэдэл гэнэ (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) шэлж. шунахай, хомхой хобдог (хищный, жадный): Арьяатан дайсанай хэрзэгышье һаа, / Амадан дараад бусаа бэлэй (Д. Улзытуев).