АРЬБАНТА

1. тэмд. н. ѳѳхэтэй (жирный): Худа урагай зугаатайш гээшэнь, Арьбанта эдеэнэйнь хурсаш гээшэнь, Арзата унданайнь хатууш гээшэнь! (Х. Намсараев); арьбанта хабһан дээрээ зузаан ѳѳхэтэй адууһанай хабһанууд (ребра конские): Һээр, арьбанта хабһан түрүүтэй обогор тэбшэ мяха айлшадтаа, эзэндээ табиба (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2. юум. н. һайнаар тордожо таргалуулһан үүсэлхэ мал, ехэнхидээ адууһан (откормленное для зимнего забоя на мясо животное, обычно лошадь): арьбантые үүсэлхэ.