АРДАГ

юум. н. 1) һургагдаагүй залуу морин (необъезженная лошадь): Ардаг морин ашаагаа даажа ядахадаа, байха баатай болобо (Ц.-Ж. Жимбиев); Ардаг морин түбэгтэй, архи ууһан хэрүүлтэй (Оньһ. ү.); 2) залуу, зоргондоо ябаһан, шуран, дошхон (не испытавший забот и хлопот, бойкий, резвый): Үгышье һаа басаганай обогор сээжые няамхай зохидоор тэбэрижэ, шомбогор улаахан уралнуудыень халуу бутартар озоод, ардаг дошхон бэеыень заригануулха һэн ха (М. Осодоев).