АМТАТАЙ

тэмд. н. 1) шанар шэнжэ һайтай (вкусный, лакомый, сладкий): – Энэ зайн галайшни хоол һүрхэй амтатай байдаггүй гэжэ һанагшаб даа (Д. Эрдынеев); «Амтатай» гэхэдэ, амтатай болохогүй, «ухаантай» гэхэдэ, ухаантай болохогүй (Оньһ. ү.); амататай юумэндэ голгүй амтан, бэлэн юумэндэ дашууршадаг, хорхойтой (падкий на сладкое); 2) шэлж. таарамжатай, аятай зохид (приятный, сладкий): Ринчин бэшэгээ хамартаа асарба, духиин шэнгэхэн амтатай хангал хамарыень зохолуулба (С. Цырендоржиев); Ямаршьеб даа, / Ойлгогдосогүй амтатай мэдэрэл / Сээжэндэмни хүлгэнэ (Д. Улзытуев); амтатай нойр тэнюун, амгалан нойр (сладкий сон): Пагма үни бодожо, сайгаа шанажархёод, орон дээрээ амтатай нойроор унтажа хэбтэhэн Шойнзон хүбүүндээ дүтэлбэ (Г.-Д. Дамбаев).