АМАРГҮЙ

1. тэмд. н. 1) амар заяагүй, амгалан бэшэ, тэршээ, тэнюун, амгалан бэшэ (неспокойный, беспокойный): Нашан Бата Цэрэнпил хоёр … зосоо зосоогоо амаргүй бодолгото болон, нилээд удаан ябаһанай һүүлдэ Батында хүрэжэ ерэбэ (Х Намсараев); 2) жэгтэй һонин, юрэ бусын, гайхамшагта (необычайный); 2. наречи 1) амар заяагүйгѳѳр, тэнюун, амгалан бэшээр (неспокойно, беспокойно): Нэгэшье һаали гээшэтнай амаргүй байха юм, зуун табин һаамхай үнеэд, арбан һамгад, тэдэнэй хоб хошо… (Ц. Дон); 2) жэгтэй һонёор, юрэ бусаар, гайхамшагаар, айхабтар (необычайно): Тэргэ дэээрэ мүнѳѳхи үдэшэлэн уулзагша банди лама амаргүй томоотой эрхиеэ татажа һууба (Ц. Шагжин).