үйлэ ү. 1) альгаараа сохихо, буулгаха, альган шаанги эдюулхэ (хлопать, шлёпать, бить ладонью, давать пощёчину): Гарайнь альган зохолжо, Лихачевые альгадаха дураниинь хүрэбэ (Ч. Цыдендамбаев); Тииһэн бэеэрээ үнеэнэй ойро ерэжэ, хүзүү, сээжыень эльбээд, уусыень альгадаад үзэбэ (М. Осодоев); мүр альгадаха дала мүрыень алгаараа ташаад абаха (похлопывать по плечу): Теэд гэнтэ иимэ һэргэлэн һайн харюу дуулахадаа аргагүй баярлажа, тэрэнэй дала мүр альгадан, урматай хүхюунээр хэлэбэ (Б. Мунгонов); альгадаад абаха альгаараа нэгэ сохёод абаха (хлопнуть, шлёпнуть): Үбгэн халсагай ягаан гэдэһыень гэжэгынүүлэн эльбээд, хурга гарыень долёожо байһан нохойгоо альгадаад абана (Ч. Цыдендамбаев); ◊ ташаагаа альгадаха зайха, зураха, гэртээ һуухагүй, һэбхи ябадал гаргаха (слоняться, шляться); 2) шэлж., эхир. альган дээрээ абажа ябаха, ехэ эмээхэй байха, зѳѳхэйлхэ (носить на руках, души не чаять); 3) шэлж. хулууха, гар утатай байха (воровать, таскать); альгададаг хулгайша, няалдамар гартай, гар утатай (нечистый на руку); 4) шэлж., яряан. халбагадаха (хлебать): шүлэ альгадаха.

үйлэ ү., ага 1) харгыда дайралдангүй үнгэрхэ (расходиться в пути); 2) алгад, алад гараха, үнгэрхэ, тойрон гараха (миновать, обходить, объезжать): Хэлэ бэшэгтэй хүрмэлдэhэн ёhо заншалай асуудал алгадан гарахын аргагүй (Б.-Б. Намсарайн).