АЛДАЛГА

юум. н. 1) тудангүй байлга, ононгүй байлга (промах): Мэргэн буудадаг Дашын энэ алдалга тэрэниие ехэ гажарааба; 2) шүүгдэлгэ, хонжогдолго (проигрыш): Зоргондоо ороһон хүбүүниинь бага-сага хаартын алдалга үнинэй тоохоо болихой; 3) гээлгэ, үгы бололго (потеря, утрата): Дворянинай үгыржэ, дворянин нэрэ солоёо алдалга ганса нэгэн таряашадһаа … шалтагаалха хэрэг ха юм (Ч. Цыдендамбаев); Яагаад тус алдалгые хүсэлдүүлхэ гээшэб гэжэ зарим һунгамалнууд мэдүүлгэнүүдые оруулна (Буряад Yнэнһѳѳ); шэнээ алдалга бэеын һуларалга, тэнхээ тамиргүй бололго (слабость, упадок сил): Хабарай хагсууда малай шэнээ алдалга олошордог; зүрхэ алдалга зүрхэлгэ, хитүү зан, айдаһ хүрэлгэ (робость): Хорлын хитүү, ниисэгүй байлга, юумэн бүхэндэ зүрхэ алдалгань хэрэгыень яһалаар хойшо татаба; һанаа алдалга шуухиралга, амяа таталга (глубокий вздох): Галсан тухай хѳѳрэлдѳѳн, тиигээд дүү басаганайнь иигэжэ һанаа алдалга Иванда һэжэг түрүүлүүжэ гэжэ айһан Доржо яаража дуугарна (Ч. Цыдендамбаев); атанханаа алдалга уур сухал, гани галзуу бололго (сильное возмущение): Дармаев ноёной атанханаа алдалгые ашалшадынь балайшье тообогүй.