АЙРАН I

1. тэмд. н. аймхай, зориггүй, хитүү (трусливый): Айран шандагантай шамайе хэн жэшэнэб: ши үбсүүгээ тоншогшодой, эрхыгээ митаруулагшадай нэгэн ха юмши (Ж. Тумунов); айран хүндэ ада шүдхэр олон (Оньһ. ү.) айгаад байхада бүхы юумэн хэтэрхэй томоор харагдаха (≈ у страха глаза велики): – Айран хүндэ ада шүдхэр олон гэдэг энэ болобо гээшэ ааб даа, – гэжэ бэедээ голхоронгёор дуугараа hэн (Б. Санжин); Айран хүнэй алхам ойро, зайран хүнэй зам ута (Оньһ. ү.); 2. юум. н. аймхай хүн, айгааша (трус).