АДАРЯАТАЙ

тэмд. н. 1) тэгшэ бэшэ, эдирээтэй, болди-солди (неровный, щербатый): Олон лэ адаряатай зам, аюултай дабаа гаталха хэрэгтэй (Ц.-Ж. Дамдинжапов); адаряатай хэлэтэй хэлэндэ ульгам бэшэ, муушаг (не очень хорошо владеющий языком): Нюдэндѳѳ шэлтэй мүргэлшэнэй адаряатай хэлэтэй байһые бадаршан лама тухайлаадхиба (Д. Батожабай); 2) шэлж. арсалдаатай, хэрүүлшэ (склочный, вздорный): Аха дүүнэрэй дунда адаряатай, хэрүүлтэй байдаг тула адархин обогтон болобо (Ч.-Р. Намжилов).