АГЛАГ

1. тэмд. н. 1) уужам, уудам, нэлэнхы үргэн, дэлюун (привольный, широкий, раздольный): Ардаг морин, аялга дуун, аглаг тала минии эгээ дуратай юумэд (Г-Д. Дамбаев); 2) алас, холын, хүнэй хүл, хүдэлгѳѳнhѳѳ холо, буйда бүглүү (дальний, удаленный): Хүхэрэн хүхэрэн манатааша / Хүнтэйн аглаг хадануудые… (Д. Улзытуев); 3) һэрюун, сэбэр, сэлгеэн (свежий, прохладный): Ойн аглаг агаарта дуран соогоо алхихадажа ябахадаа бүри һайжарнам (Ц.-Д. Хамаев); аглаг hүни hэрюун hүни (прохладная ночь): Аглаг һүниин арюун тунгалагые һайхашаажа, … тэрэ доошоо бууһан юм (Ч. Цыдендамбаев); 2. юум. н. уужам, сэлгеэн, тунга газар (девственно красивое место): Граф, тээ тэрэ гүбээ дээгүүр аглагта ябая, тэндэһээ һүрхэй һайхан панорама нээгдэдэг (Б. Санжин, Б. Дандарон).