АБ II

юум. н. хүнэй дура буляалга, бэе тээшээ таталга; эльбэдэлгэ, эди шэди (чары; волшебство, колдовство): Шамда адли басаганай абта орохо хүн бэшэб би; аб гүйлгэхэ эди шэдитэй аргаа хэрэглэхэ (применять магические приёмы): Альган дээрээ болобол / Арбан аб гүйлгэһэн… (Гэсэрһээ); аб хаяха барг. хараал жадха хүргэхэ, эльбэдэхэ, жадхадаха (навести порчу): аб хаядаг эзии.