ААРАГ I

1. тэмд. н. 1) үсѳѳн, хоморой, гайхалтай (редкий, необычный): Удангүй гэшхэлхэньшье аараг боложо, газар хороохоёо болишобо (Б. Мунгонов); 2) шэлж. урагшагүй ябадалтай, хэлэhэнээ бэелүүлдэггүй, тулюур (ненадёжный, непоследовательный): Үгэдѳѳ хүрэхэ гээшэнь аараг хүн ха юм даа (Б. Мунгонов); 2. наречи хомор, үсѳѳн ушардаг, үсѳѳнэй (редко): Зураг зурахаһаа байха, һүхэ баряад, дархалхамни аараг болошоо ха юм (Ч. Цыдендамбаев).