ААЖАМХАН

1. тэмд. н. номгохон, аалин (тихий, спокойный): Аажамхан таламнай ургыгаар һалбаржа, / Алтанхан хабарнай айлшалан ерэнхэй (Д. Дамбаев); 2. наречи һанаа зоборигүй, сэдьхэлэй хүдэлсэгүй (спокойно): Ажаһууха яагаашье гоёб даа гэжэ бахархашанхай, юумэн бүхэнэй амисхалые байгаа бэеэрээ мэдэрэн, аажамхан алхалнаб (Ц.-Д. Хамаев).